Jak nauczyliśmy maszyny liczyć i myśleć za nas?

autor zdjęcia: George Chernilevsky

źródło: Wikimedia Commons

Dyski elastyczne, tzw. dyskietki, o wymiarach: 8 cali, 5,25 oraz 3,5 cala. Produkcję dyskietek zakończono w 2009 r.

Przy malejących rozmiarach zewnętrznych rosła pojemność dysków twardych. Pierwsze dyski IBM 350 miały pojemność zaledwie 5 MB. W 1992 r. firma Seagate zaoferowała dysk ST12400 o rozmiarze 3,5 cala i pojemności 2,1 GB. To był przełom.

W poprzednim odcinku tego cyklu pisałem o początkach pamięci masowych w burzliwych dziejach informatyki. Opisałem powstanie i rozwój pamięci na taśmach magnetycznych i pierwsze konstrukcje pamięci na twardych dyskach magnetycznych. W tym felietonie temat rozwinę i przybliżę historię tych dysków aż do dnia dzisiejszego. Wprowadzę też nowy obiekt, który zdominował informatykę w latach 1977–2009, ale potem odszedł w niepamięć: dysk elastyczny.

Problem mapy uszkodzeń dysku

Użytkownikom pierwszych pamięci dyskowych utrudniało pracę to, że warstwa magnetyczna na powierzchni dysku bywała w niektórych miejscach uszkodzona. Czasem było to wynikiem wady powstałej w trakcie produkcji, czasem – skutkiem uszkodzenia w trakcie eksploatacji. To zdarza się zwłaszcza w laptopach, które są narażone na wstrząsy. Trzeba sobie zdawać sprawę, że nad pędzącą z ogromną szybkością powierzchnią wirującego dysku zawieszone są głowice magnetyczne zapisujące i odczytujące informacje. Odstęp między dyskiem a głowicą jest rzędu pojedynczych mikronów. To mniej niż rozmiar typowej bakterii! W tej sytuacji wstrząs może doprowadzić do zetknięcia głowicy z powierzchnią dysku, a to powoduje nieodwracalne uszkodzenie magnetycznej powierzchni. Z reguły niewielkie, ale informacja zapisana w takim błędnym sektorze uszkodzonej ścieżki będzie nieodwracalnie stracona.

Problem rozwiązano po raz...